دیشب اقای شوهر برای همایشی ۵روز رفت انتالیا و من باید بخاطر فسقلی بمونم خونه البته خونه مامانم اینها میمونم اما یک جو ریه. از یکطرف بیحالم از طرف دیگه میگم کاش منهم رفته بودم  البته بهتر که نرفتم   فعلا شدم دختر خونمون.  دلم برای اقای شوهر تنگ شده. 

امروز ۶ هفته و ۲ روز از زمان بارداریم میگذره و وقتی مامانم درباره سیسمونی و این چیزها حرف میزنه من فکر میکنم با من نیست و باور نکردم قرار یک فسقلی که اینقدر ارزوم بود بهمون اضافه بشه. قربونش برم فسقلی حرف گوش کنی بود و به محض دریافت دعوتنامه اومد پیشمون.  برای اولین بار در این دوران بدجور حالم خراب بود بصورتی که معدم چیزی رو نگه نمیداشت. من هم نمیتونم زنجبیل و.. بخورم مچبورم تحملش کنم  سخته اما شدنیه