روزی که گذشت2

عیدتون مبارک دوست جونهام عاشقتونم. 

از دیشب دپرس بودم. چرا که هر دوست قدیمی که میدیدم ازم سوال می‌پرسید وای خدای من چرا اینهمه چاق شدی ( البته من واژه تپل رو ترجیح میدم) و من باید کلی لبخند بزنم و بگم تیروئید...... قاط زده به اون خاطره حالا دپسرگی گرفتم من که اینهمه برام مهم بود چرا اینجوری شده و کاری نمیتونم انجام بدم. 

خلاصه اینکه اصلا دیشب نمیشد باهام حرف زد. 

اما امروز صبح جبران کردم و بجای صبحونه همیشگیمون یک میز صبحونه خوشگل چیدم و تا آقای شوهر دوش بگیره پنکیک خوشمزه درست کردم و همراه مربا آلبالو ترش سرو کردم ولی از بس صبحونه خورده بودم نمیتونستم نفس بکشم  

و امروز کلی کار مثبت انجام دادم که شامل جمع کردن لباس تابستونیها و گذاشتن لباس زمستونی ها بود بعدش هم یخچالمون رو برق انداختم و نشستم یک فیلم خیلی خوشگل دیدم به اسم the followers of war. توصیه میکنم حتما ببینینش 

الان هم منتظرم آقای شوهر بیاد بریم بیرون و دوری بزنیم.  

بعدا اضافه کرد: از بیرون که برگشتیم به مدت یکساعت گریه کردم و به خودم و خودم غر زدم. دیگه بریدم از بس حواسم به این بود که tsh من الان چند. تیروئید.... داره کارش رو درست انجام میده. دوز دارو مناسب هست. جواب آزمایشم چی میشه. دیگه  کم آوردم. خدا جونم کمکم کن آروم بشم دیگه بسمه دارم داغون میشم روانم قاط زده. دارم تبدیل میشم به یک آدم بی اعصاب که جنجگو کوهستانه. طفلکی آقای شوهر گناه داره و مجبور تحملم کنه و همش سعی میکنه آرومم کنه که البته دیشب نتیجه عکس داد و بیشتر گریه کردم. خلاصه اینکه تیروئید.... داره روی اعصاب من اسکی روی آسفالت میکنه

خوب میشم اما زمان میخواد.