روزمرگی های من

خبری نیست مگر روزمرگیهای هر روز من.  بعضی از اوقات دقت کردید زندگی روی ریتم ثابتی قرار داره و آروم جلو میره دقیقا منهم توی این نقطه قرار دارم. الان همه چی ارومه آروم. حوصلم سر رفت. روزهای کسل کننده ی هستش. موندم چطور خودم رو سرگرم کنم. 

همچنان وضعیت کار که چه بگم شغل پاره وقت من هنوز معلوم نیست  در کدوم مرحله هستش. میمونم نمیمونم هیچی معلوم نیست بلاتکلیفی چقدر بده. قرار بود دیروز برم تهران دکتر که نشد و کلا موند برای 27 مهرماه تا اون‌موقع باید دوباره آزمایش بدم. 

چقدر دلم یک مسافرت میخواد هوا عالیه. اما خب بدلیل مسائل مالی فعلا خونه هستیم و از گرمای پتوی خونه استفاده میکنیم و همینطور سریالهای تی وی.  

خدایا شکرت  برای همه چیز و مهم تر از همه سلامتی شکر