خطری بود و گذشت

قبل از تعطیلات همه چی  اروم اروم بود دقیقا عصر روز ۴شنبه میدونستم بابام مریض اما نمیدونستم وخامتش چقدره  قرار بود شبش مهمون مادرشوهرم باشیم و قرار بود باهم بریم. مامانم زنگ زد گفت ما شب نمیتونیم بیاییم مهمونی و معذرت خواست  با اصرار من گفت قرار بابات بره بیمارستان بستری بشه دکتر احتمال انفولانزا داده . دیگه بقیه حرفهاش یادم نیست فقط اشکهام میومد و  حدودا یکساعتی اشکهام اومد از همه جا هم بیخبر بودم  دستم به هیجا بند نبود به مامانم که زنگ میزدم  میگفت چیزی نیست با چشم گریون حاضر شدم بریم مهمونی فقط شانس اوردم مهمونی بزرگ و رسمی نبود و بماند فقط رژلب زدم و رفتم تا اخر مهمونی هم دپ بودم و حواسم پیش بابام بود اصلا نفهمیدم چی خوردم چی گفتم خلاصه وضیعت بدی بود . تا ساعت یک ونیم جواب ازمایش بابام اومد که البته تو این مدت اتاق ایزوله بود و سرم بهش زده بودن  یکی از شش هاش درگیر شده بود اما با رضایت مامانم اورده بودنش خونه  روز۵ شنبه هم همش تب و لرز داشته ولی امروز خدارو شکر حالش بهتر  شده بوده خدا فیلم شهرزاد رو ازمون نگیره که باعث شدش مامانم اینها تو قرنطینه حوصلشون سر نره . 

چقدر حس بدی بدونی یکی از نزدیکهات حالش خوب نیست و نتونی و بهت اجازه ندن بری ببینیش 

خداکنه هیچ وقت مثل اون روز تکرار نشه