هفته ۲۲

خدا رو شکر. تا  الان من و جوجه باهم داریم پیش میریم و من به وزن ۶۳/۵ رسیدم . خیلی سنگین نشدم فعلا که نتونم راحت بیرون برم.  هوا هم که خیلی بهاری شده و نمی مونم خونه عصرها کمی پیاده روی میکنم و میرم پیش اقای شوهر و اخر شب باهم برمیگردیم خونه. 

این روزها حرکات جوجم رو خیلی بیشتر حس میکنم و با هر بار حرکت کلی ذوق زده میشم و قربون صدقه جوجه میرم. اگر اقای شوهر پیشم باشه سیع دستش رو میزارم رو شکمم و میخوام با هم حسش کنیم. هنوز کاملا حرکاتش محسوس نیست که بخوام ازش فیلم بگیرم. دوست داشتم الان برم کلی برای جوجه خرید کنم اما قرار شد بعد از عید بریم تو کار سیسمونی خریدن و مبحث مورد علاقه من.  

فکر اینکه قرار امسال سال ۹۵ رو ۳ نفری شروع کنیم بهم انگیزه بیشتری میده که برم بیرون و ایده بگیرم که یک سفره هفت سین خوشگل بیاندازم. البته به افتخار جوجه جونم. 

هنوز برای جوجه اسمی انتخاب نکردیم و اوایل هر روز اسمش تغییر میکرد اما حالا ۷۲ ساعت یکبار تغییر میکنه داریم به اسمی که میخواهیم نزدیک میشیم :-) 

خدایا شکرت از اینکه من رو بواسطه جوجه کوچولوم لایق نام مادر دونستی. کار سختیه اما لذت بخشه. 

 از صمیم قلبم ارزو میکنم هیچ زنی در رویای مادری نمیمونه و بتونن این روزهای سخت و درعین حال زیبا رو تجربه کنن  امین.