ماه نهم

همیشه شنیده بودم ماه آخر بارداری طاقت فرساست. الان دارم به عینه این روز ها رو تجربه میکنم. خدا رو شکر تا الان مشکل خاصی نداشتم اما حرکاتهای کوشان سنگینتر و پر قدرت تر شده به حدی که بعضی اوقات دردم میام . دلم برای پیاده روی تند و تیزهام تنگ شده. شبیه پاندا شدم :-/. راه رفتنم سختتر شده و اروم . مسافت ۵ دقیقه ای برام ۳۰ دقیقه طول میکشه. شکمم شروع کرده به ترک خوردن و قرمز شدن و البته خارش. از روزی که وسایلش اومده دوست دارم تند زود سریع این روزها بگذره و کوشان بیاد بغلم   دیروز صبح لباسهای بند انگشتیش رو چیدم تو کمدش وای که چه حس خوبیه. از دیروز هر یکساعت میرم تو اتاقش و فقط نگاه میکنم و تو این فاصله هم کوشان حسابی شیطونی میکنه. 

شیطون خودم هر روز ساعت ۸/۵ بیدارم میکنه که صبحونه بخورم. خب گرسنش میشه. نحوه بیدار کردنشم اینه که اینقدر تو شکمم وول میخوره که تو اوج خواب میگم الانه که بیاد بیرون و اینگونه من بیدار میشم و با خوردن اولین لقمه صبحونه کوشان اروم میشه و لالا میکنه. قربونش بشم فسقل خودمممم. 

امروز ۳۴ هفته و ۳ روزم با وزن ۶۸/۲۰۰. 

خدا رو شکر برای خلق این لحظه های ناب