۱۴روزگی کوشان

 امرو ز ۱۴ روز از با تو بودن میگذره نمیدونم قبلش زندگی بدون تو چه چیزی بوده فقط میدونم از اون لحظه یی که بدنیا اومدی قلبم لبریز از عشق شده وارد دنیای دیگه یی شدم  بماند که روزهای اول بدنیا اومدنت خیلی سخت بود حالم خوب نبود و یک نوزاد کوچولو که بابت هر چیزی بهم وابسته بود شرایط رو سختتر میکرد از طرفی  هم شب نخوابیدنها و گریه های بی وقفه هیچ توانی برام نزاشته بود  بصورتی که یک شب فقط ۴۰ دقیقه خوابیدم و ساعت ۴/۵ صبح سوار ماشین شدیم که به محض حرکت کوشان بیهوش و بیصدا شد. اما خب رفتیم دکتر که کوشان چرا اینقدر جیغ میزنه حتی صداش هم گرفته بود و دکتر تشخیص کولیک داد وقتی رسیدیم خونه ۶/۵ بود که اصلا نمیدونم چجوری رسیدم خونه و کوشان رو دادم بغل مامانم و بیهوش شدم . تو این مدت زردی هم گرفت  که مجبور شدیم  دستگاه بگیریم و ۴۸ ساعت بزاریمش تو دستگاه خیلی روزهای بدی بود وقتی چشم بند براش میزدیم اینقدر داد میزد و دوستش نداشت و تموم تلاشش رو میکرد که چشم بندش رو برداره روز اول بهمون گفتن چشم بند رو بر ندارید تا فردا صبح . تموم شب جیغ زد و نذاشت کسی بخوابه  صبح زود  وفتی بیدار شدم بهش شیر بدم دلم طاقت نیاورد و چشم بندش رو برداشتم انگار دنیا رو بهش داده بودن کوشان خوشحال بود و من شرشر اشک میریختم  و دلم برای کوشان کباب میشد خدا رو شکر زردی کوشان پایین اومد 

کوشان از روز سوم چشماش رو باز کرد و با تعجب همه جا رو نگاه میکرد. روز ششم نافش افتاد . اما همچنان بچم دلش درد میکنه و شبها نمیخوابه . روز ششم هم آز تیرویید دادیم که خدا رو شکر چیزی نبود

ببخشید اگر مطالب پراکنده شده چون مجبورم کمی بنویسم و سیو کنمو چند روز بعد دوباره ادامه رو بنویسم که باعث میشه مطالب پراکنده بشن.